ارز دیجیتال چیست و نحوه کارکرد آن چگونه است ؟

ارزهای دیجیتال شده در چند سال اخیر به طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند – تا سال 2018 بیش از 1600 رمزارز وجود داشت! و این تعداد به ثابت در حال افزایش است. با این افزایش، تقاضا برای توسعه دهندگان بلاک‌چین (فناوری اساسی ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین) نیز افزایش یافته است. دستمزد توسعه دهندگان بلاک‌چین نشان می‌دهد چقدر ارزش‌مند هستند: طبق اطلاعات موجود در Indeed، میانگین دستمزد یک توسعه دهنده توانمند بیش از 112،000 دلار است. حتی یک وب‌سایت اختصاصی برای شغل‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال وجود دارد.

پیشنهاد مطالعه: بررسی روش های مختلف استخراج ارز دیجیتال.

تاریخچه کوتاهی از ارزهای دیجیتال

در دوران انسان‌های باستان، از سیستم مبادله کالا استفاده می‌شد، که در آن کالاها و خدمات بین دو یا چند نفر مبادله می‌شدند. به عنوان مثال، کسی ممکن بود هفت سیب را برای هفت پرتقال مبادله کند. استفاده از سیستم مبادله کالا به دلیل وجود عیوب چشمگیر آن کاهش یافت:

نیازهای افراد باید همخوانی داشته باشد – اگر شما چیزی برای مبادله داشته باشید، کسی دیگر باید بخواهد آن را بگیرد و شما باید بخواهید چیزی که دیگران ارائه می‌دهند را بخواهید.

هیچ معیار مشترک ارزشی وجود ندارد – شما باید تصمیم بگیرید چند تا از کالاهای خود را برای مبادله با دیگر کالاها می‌خواهید و همه کالاها قابل تقسیم نیستند. به عنوان مثال، یک حیوان زنده را نمی‌توان به واحدهای کوچکتر تقسیم کرد.

کالاها به سادگی قابل انتقال نیستند، بر خلاف ارز مدرن ما که در یک کیف پول جا می‌شود یا در گوشی همراه ذخیره می‌شود.

بعد از آنکه مردم فهمیدند سیستم مبادله کالا به خوبی کار نمی‌کند، ارز از چندین نسل عبور کرد: در سال 110 پیش از میلاد، ارز رسمی به چاپ رسید؛ در سال 1250 میلادی، فلورین‌های طلاپوش معرفی شدند و در سراسر اروپا استفاده می‌شدند؛ و از 1600 تا 1900، ارز کاغذی محبوبیت یافت و در سراسر جهان استفاده می‌شد. این است که ارز مدرن به عنوان آن را می‌شناسیم به وجود آمد.

ارز مدرن شامل ارز کاغذی، سکه، کارت‌های اعتباری و کیف‌پول‌های دیجیتال مانند Apple Pay، Amazon Pay، Paytm، PayPal و غیره می‌شود. همه آنها تحت کنترل بانک‌ها و دولت‌ها قرار دارد، به این معنا که یک نهاد نظارتی متمرکز وجود دارد که نحوه عملکرد ارز کاغذی و کارت‌های اعتباری را محدود می‌کند.

ارزهای سنتی در مقابل ارزهای دیجیتال

تصور کنید که در یک سناریویی می‌خواهید به دوستی که ناهار برای شما خریده است پول بفرستید، از طریق انتقال پول آنلاین به حساب او. چندین مشکل ممکن است در این فرآیند پیش بیاید، از جمله:

موسسه مالی ممکن است مشکل فنی داشته باشد، مانند آنکه سیستم‌های آن خراب باشد یا دستگاه‌ها به درستی کار نکنند.

حساب شما یا دوست شما ممکن است هک شده باشد – به عنوان مثال، حمله سرویس مسدودی یا سرقت هویت.

محدودیت‌های انتقال برای حساب شما یا دوست شما ممکن است بیشتر شود.

یک نقطه مرکزی شکست‌پذیر وجود دارد: بانک.

این همان دلیل است که آینده پول با ارزهای دیجیتال است. حالا تصور کنید یک معامله مشابه بین دو نفر با استفاده از اپلیکیشن بیت‌کوین. یک اعلان ظاهر می‌شود که می‌پرسد آیا شخص مطمئن است که می‌خواهد بیت‌کوین انتقال دهد. اگر بله باشد، پردازش انجام می‌شود: سیستم هویت کاربر را تأیید می‌کند، بررسی می‌کند آیا کاربر دارای موجودی لازم برای انجام آن معامله است و غیره. پس از انجام این فرآیند، پرداخت انجام می‌شود و پول وارد حساب دریافت کننده می‌شود. تمام این اتفاقات در عرض چند دقیقه رخ می‌دهد.

ارزهای دیجیتال بنابراین تمام مشکلات بانکداری مدرن را حذف می‌کنند: محدودیتی برای انتقال پول وجود ندارد، حساب‌های شما نمی‌توانند هک شوند و نقطه مرکزی شکست‌پذیری وجود ندارد. همانطور که در بالا گفته شد، تا سال 2018 بیش از 1600 رمزارز وجود داشته‌اند؛ برخی از محبوب‌ترین آنها بیت‌کوین، لایت‌کوین، اتریوم و زکش هستند. و هر روز یک رمزارز جدید ظاهر می‌شود. با توجه به اینکه در حال حاضر چقدر رشد می‌کنند، احتمالاً بسیاری دیگر هم در راه هستند!

ماهیت ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال به رشته‌های رمزنگاری شده اطلاعات که نمایانگر یک واحد پولی هستند اشاره دارند. شبکه‌های همتا به نام بلاک‌چین، معاملات ارزهای دیجیتال را نظارت کرده و سازماندهی می‌کنند، از جمله خرید و فروش و انتقال، و همچنین به عنوان دفاتر حسابداری امن برای معاملات عمل می‌کنند. با استفاده از فناوری رمزنگاری، ارزهای دیجیتال می‌توانند همچنان به عنوان یک واحد پولی و یک سیستم حسابداری عمل کنند.

رمزارز، یک ارز دیجیتال یا مجازی است که به عنوان یک وسیله تبادل ایجاد شده است. این ارز بسیار شبیه به ارز واقعی است، به جز اینکه هیچ بدنه فیزیکی ندارد و از رمزنگاری برای کارکردن استفاده می‌کند.

به عنوان اینکه ارزهای دیجیتال به صورت مستقل و بدون نیاز به بانک یا اداره مرکزی عمل می‌کنند، واحدهای جدید تنها زمانی افزوده می‌شوند که شرایط خاصی برآورده شود. به عنوان مثال، در بیت‌کوین، تنها پس از اضافه شدن یک بلوک به بلاک‌چین، استخراج‌گر با بیت‌کوین پاداش داده می‌شود و این تنها راه تولید بیت‌کوین جدید است. محدودیت برای بیت‌کوین‌ها 21 میلیون است؛ پس از آن، بیت‌کوین جدیدی تولید نخواهد شد.

در منظر منظر مالی و فناوری، نقش امنیت سایبری در حوزه ارزهای دیجیتال بسیار حیاتی است. یک کمپین امنیت سایبری محلی ایده‌آل برای فردی است که می‌خواهد به جزییات تأمین دارایی‌ها و معاملات در دامنه ارزهای دیجیتال بپردازد. با کسب مهارت در اصول رمزنگاری، امنیت بلاک‌چین و مدیریت ریسک، شرکت‌کنندگان بهتر مجهز به رفع چالش‌های منحصر به فردی که ارزهای دیجیتال ایجاد می‌کنند، می‌شوند.

چگونه ارزهای دیجیتال کار می‌کنند؟

رمزارز یک ارز دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می‌کند. این ارز به دلیل این ویژگی امنیتی، سخت‌تر به جعل می‌پذیرد. ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند و تحت کنترل دولت یا نهاد مالی قرار ندارند.

و کنترل غیرمتمرکز هر رمزارز از طریق فناوری دفاتر حسابداری توزیع‌شده، به طور معمول یک بلاک‌چین، که به عنوان پایگاه داده عملیات مالی عمومی عمل می‌کند، انجام می‌شود.

معروف‌ترین رمزارز بیت‌کوین است که در سال 2009 ایجاد شد.

ارزهای دیجیتال از طریق فرآیند ماینینگ طراحی می‌شوند، که از قدرت محاسباتی برای حل مسائل ریاضی پیچیده که تراکنش‌ها را در بلاک‌چین، یعنی دفتر رویدادهای عمومی تمام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، تأیید می‌کنند، استفاده می‌شود. و ماینرها به عنوان پاداش برای تلاش‌های خود با ارز دیجیتال پاداش داده می‌شوند.

معاملات ارزهای دیجیتال پراکنده و پیچیده هستند و با خطرات قابل توجهی همراه است. قیمت‌ها هر روز ممکن است نوسان داشته باشند. با توجه به نوسانات قیمت، ارزهای دیجیتال فقط برای برخی سرمایه‌گذاران مناسب هستند. بنابراین، ارزهای دیجیتال باید به عنوان یک سرمایه‌گذاری با خطر بالا مدنظر قرار گیرد. قبل از سرمایه‌گذاری، خطرات مرتبط را درک کرده و با یک مشاور مالی مشورت کنید.

مزایای ارزهای دیجیتال

در ارزهای دیجیتال، هزینه معامله از پایین تا صفر است – برخلاف، به عنوان مثال، هزینه انتقال پول از یک کیف پول دیجیتال به حساب بانکی. می‌توانید در هر زمان روز یا شب معاملات انجام دهید و محدودیتی در خرید و برداشت وجود ندارد. و هرکسی مجاز به استفاده از رمزارز است، به عنوان مثال ایجاد یک حساب بانکی که نیازمند مدارک و اسناد دیگر است.

تراکنش‌های بین‌المللی ارزهای دیجیتال نیز سریعتر از انتقالات سیمی هستند. انتقالات سیمی حدود نیم روز زمان می‌برد تا پول از یک مکان به مکان دیگر منتقل شود. با ارزهای دیجیتال، معاملات تنها در چند دقیقه یا حتی ثانیه انجام می‌شوند.

چگونه به خرید ارز دیجیتال بپردازیم؟

ارزهای دیجیتال یا توکن‌های مجازی از رموزنگاری برای ایمن‌سازی معاملات و کنترل ایجاد واحدهای جدید خود استفاده می‌کنند. این ارزها معمولاً با “فیات” یا ارز سنتی مانند دلار یا یورو خریداری می‌شوند. با این حال، ممکن است با ارزهای دیگری مانند بیت‌کوین یا اتریوم نیز خریداری شوند. برای خرید ارز دیجیتال، ابتدا باید یک کیف پول دیجیتال را برای ذخیره سازی سکه‌های خود تنظیم کنید. سپس می‌توانید با استفاده از ارز سنتی یا ارز دیگری، سکه‌ها را در یک صرافی ارز دیجیتال خریداری کنید.

چند راه مختلف برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد:

می‌توانید از یک صرافی ارز دیجیتال آنلاین مانند کوین‌بیس، بیت‌استمپ یا کراکن استفاده کنید تا با کارت اعتباری/پیش‌پرداخت، انتقال بانکی یا روش‌های پرداخت دیگر ارز دیجیتال را خریداری کنید.

می‌توانید از یک صرافی همتای به همتا (peer-to-peer) مانند لوکال‌بیت‌کوینز یا بیسک برای مستقیم خرید ارز دیجیتال از سایر کاربران استفاده کنید.

می‌توانید ارز دیجیتال را با دیگر انواع دارایی‌ها مانند سهام، از طریق پلتفرم‌های تجارت ارز دیجیتال معامله کنید.

چگونه ارز دیجیتال را ذخیره کنیم؟

ذخیره ارز دیجیتال به صورت امن یک بخش اساسی از سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال است. ارز دیجیتال را می‌توان به چند روش مختلف ذخیره کرد، اما رایج‌ترین روش از طریق یک کیف پول دیجیتال است. کیف‌پول دیجیتال می‌تواند مبتنی بر نرم‌افزار، مبتنی بر وب یا مبتنی بر سخت‌افزار باشد.

کیف‌پول‌های مبتنی بر نرم‌افزار روی یک رایانه یا دستگاه هوشمند نصب می‌شوند، در حالی که کیف‌پول‌های مبتنی بر وب از طریق یک مرورگر وب قابل دسترسی هستند.

کیف‌پول‌های مبتنی بر سخت‌افزار دستگاه‌های فیزیکی هستند که ارز دیجیتال را در آن‌ها ذخیره می‌کنند.

کیف‌پول‌های دیجیتال برای ذخیره، ارسال و دریافت ارز دیجیتال استفاده می‌شوند و به طور کلی از کیف‌پول‌های دیگر امن‌تر و در برابر هک یا نرم‌افزارهای مخرب محافل‌شان قرار ندارند. با این حال، در صورت حفاظت مناسب، ممکن است کیف‌پول‌های دیجیتال بازیابی یا دزدیده شوند.

استفاده از رمزهای عبور قوی و احراز هویت دو مرحله‌ای نیز برای حفاظت از کیف‌پول ضروری است. همچنین، استفاده از آدرسی که توسط یک مولد تصادفی امن ایجاد شده است، می‌تواند در مقابل استفاده تکراری از آدرس و سایر خطرات امنیتی محافل‌شان محافظت کند. و بهتر است کلید خصوصی خود را که به ارز دیجیتال شما دسترسی دارد، محافظت کنید.

پیشنهاد مطالعه: کیف پول رمزارز چیست؟نحوه استفاده از آن چگونه است ؟

چه چیزهایی می‌توان با ارز دیجیتال خرید؟

شما می‌توانید با استفاده از ارز دیجیتال محصولات مختلفی را خریداری کنید، از جمله دارایی‌های دیجیتال مانند نام دامنه، کارت هدیه و نرم‌افزار. همچنین، می‌توانید اشیاء فیزیکی مانند الکترونیک، مبلمان، هنر و لباس خریداری کنید. به علاوه، برخی از فروشگاه‌های آنلاین و فیزیکی هم ارز دیجیتال را به عنوان روش پرداخت قبول می‌کنند. همچنین، ارز دیجیتال می‌تواند به عنوان ابزاری برای سرمایه‌گذاری در کسب و کارها و پروژه‌های مختلف به کار رود. به عنوان مثال، می‌توانید از ارز دیجیتال برای سرمایه‌گذاری در یک شرکت نوپا یا حمایت از یک محصول یا خدمت جدید استفاده کنید.

رمزنگاری چیست؟

رمزنگاری یک روش برای استفاده از رمزگذاری و رمزگشایی است تا ارتباطات را در حضور شخص‌های سوم با نیت بد (که می‌خواهند اطلاعات شما را بدزدند یا گفتگوی شما را کندند) ایمن کند. رمزنگاری از الگوریتم‌های محاسباتی مانند SHA-256 که الگوریتم هش که بیت‌کوین استفاده می‌کند، استفاده می‌کند؛ یک کلید عمومی که شبیه هویت دیجیتال کاربر به اشتراک گذاشته می‌شود؛ و یک کلید خصوصی که امضای دیجیتال کاربر است که پنهان می‌شود.

رمزنگاری در معاملات بیت‌کوین

در یک معامله معمولی بیت‌کوین، ابتدا جزئیات معامله وارد می‌شوند: کدامین شما می‌خواهید بیت‌کوین را بفرستید و چند بیت‌کوین می‌خواهید بفرستید. سپس اطلاعات از طریق یک الگوریتم هش (SHA-256) عبور می‌کنند. خروجی سپس از طریق یک الگوریتم امضایی با استفاده از کلید خصوصی کاربر گذرا می‌شود که برای شناسایی منحصر به فرد کاربر استفاده می‌شود. خروجی دیجیتالاً امضا شده سپس برای دیگران در شبکه توزیع می‌شود و افراد دیگر با استفاده از کلید عمومی فرستنده معامله را تأیید می‌کنند. افرادی که معامله را بررسی می‌کنند وضعیت آن را اعلام می‌کنند، به نام «کاونگران» شناخته می‌شوند. پس از این مراحل، معامله و معاملات دیگر به زنجیره بلوک اضافه می‌شوند و جزئیات آنها قابل تغییر نیست. الگوریتم SHA-256 به شکلی مشابه تصویر زیر است.

بیت‌کوین در مقابل اتریوم

اکنون می‌دانید که بیت‌کوین یک ارز دیجیتال است که به صورت غیرمتمرکز عمل می‌کند و از فناوری زنجیره بلوک استفاده می‌کند و از شبکه همتای به همتا برای انجام معاملات استفاده می‌کند. اتر یک ارز دیجیتال دیگر است که در شبکه اتریوم پذیرفته شده و استفاده می‌شود. شبکه اتریوم از فناوری زنجیره بلوک برای ایجاد یک پلتفرم منبع باز برای ساخت و استقرار برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌کند.

شباهت ها

بیت‌کوین و اتر دو بزرگترین و ارزشمندترین ارزهای دیجیتال در حال حاضر هستند. هر دو از فناوری زنجیره بلوک استفاده می‌کنند که در آن معاملات به یک ظرف به نام بلوک افزوده می‌شوند و یک زنجیره از بلوک‌ها ایجاد می‌شود که داده‌ها در آن قابل تغییر نیست. برای هر دو، ارز با استفاده از روشی به نام اثبات کار، که شامل یک معمائری ریاضی است که قبل از افزوده شدن یک بلوک به زنجیره بلوک باید حل شود، استخراج می‌شود. در نهایت، هر دو بیت‌کوین و اتر به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می‌شوند.

تفاوت ها

بیت‌کوین برای ارسال پول به کسی استفاده می‌شود. روش عملکرد آن بسیار شبیه به عملکرد ارز واقعی است. اتر به عنوان یک ارز در داخل شبکه اتریوم استفاده می‌شود، هرچند که می‌تواند برای معاملات واقعی نیز استفاده شود. معاملات بیت‌کوین به صورت دستی انجام می‌شوند، به این معنا که باید شما شخصاً این معاملات را انجام دهید. اما در مورد اتر، شما دارای گزینه انجام معاملات دستی یا خودکار هستید – آن‌ها قابل برنامه‌ریزی هستند، به این معنا که معاملات زمانی انجام می‌شوند که شرایط خاصی برآورده شده باشد. در مورد زمان‌بندی، حدود 10 دقیقه زمان لازم است تا یک معامله بیت‌کوین انجام شود – این زمانی است که یک بلوک به زنجیره بلوک افزوده می‌شود. اما در مورد اتر، حدود 20 ثانیه زمان لازم است تا یک معامله انجام شود.

تعداد بیت‌کوین‌های موجود محدود است: 21 میلیون. این تعداد در سال 2140 باید دست‌یافته شود. اتر می‌تواند برای مدت طولانی موجود باشد و نباید ۱۰۰ میلیون واحد را فراتر برود. بیت‌کوین برای معاملات مرتبط با کالاها و خدمات استفاده می‌شود، و اتر از فناوری زنجیره بلوک استفاده می‌کند تا یک دفتر راهنمایی ایجاد کند و معامله را فعال کند زمانی که شرایط خاصی برآورده شود. در نهایت، بیت‌کوین از الگوریتم SHA-256 استفاده می‌کند و اتر از الگوریتم ethash استفاده می‌کند.

به تاریخ مه 2020، یک بیت‌کوین معادل 8741.81 دلار و یک اتر معادل 190.00 دلار است.

تقلب و کلاهبرداری در حوزه رمزارز

تقلب و کلاهبرداری مرتبط با رمزارزها به عنوان تجارت رمزارزها گسترش می‌یابد. تقلب رمزارز هر گونه فعالیت گمراه‌کننده یا جنایی یا تلاش دستیابی به ارزش دیجیتال از طریق هک، تقلب، مونتاژ بازار یا دیگر فعالیت‌های بدنه‌ای است.

از سوی دیگر، کلاهبرداری رمزارز هر فعالیت یا طرح مرتبط با تهیه، معامله یا استفاده از ارزهای مجازی را شامل می‌شود. این کلاهبرداری‌ها معمولاً از طریق بازارهای آنلاین، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی یا دیگر کانال‌ها صورت می‌گیرند. این گونه کلاهبرداری‌ها شامل صرافی‌های آنلاین کذب، طرح‌های pump-and-dump و طرح‌های هرمی می‌شوند.

کلاهبرداران ممکن است به چندین روش مختلف سرمایه‌گذاران را کلاهبرداری کنند، از جمله:

طرح‌های پانزی: در یک طرح پانزی، به سرمایه‌گذاران بازدهی غیر واقعی قول داده می‌شود و با پول سرمایه‌گذاران جدید پرداخت می‌شود. در نهایت، طرح فروریخته می‌شود زمانی که نیاز به سرمایه‌گذاران جدید بیشتر می‌شود.

طرح‌های هرمی: مشابه یک طرح پانزی، در یک طرح هرمی به سرمایه‌گذاران بازدهی غیر واقعی قول داده می‌شود. با این تفاوت که به جای پرداخت از پول سرمایه‌گذاران جدید، از پول آن‌ها یا پول سرمایه‌گذاران دیگر در طرح استفاده می‌شود.

ICOهای جعلی: یک ICO یا پیشنهاد سکه اولیه، یک راه برای یک شرکت برای جذب سرمایه از طریق فروش توکن‌های دیجیتال است. متأسفانه برخی از کلاهبرداران ICOهای جعلی را ایجاد می‌کنند تا پول سرمایه‌گذاران را بدزدند.

هک کردن: هکرها یک مشکل اصلی در دنیای رمزارز هستند. هکرها ممکن است پول را از صرافی‌ها، کیف‌پول‌ها و سرمایه‌گذاران فردی بدزدند.

این تنها چندین روش است که کلاهبرداران ممکن است سرمایه‌گذاران را کلاهبرداری کنند. بنابراین، اطلاع از مخاطرات قبل از سرمایه‌گذاری در رمزارزها بسیار ضروری است.

آیا رمزارز ایمن است؟

رمزارز به طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، اگرچه امانت حساب شما به اقداماتی که برای حفاظت از آن انجام می‌دهید، وابسته است. به عنوان مثال، استفاده از رمزهای عبور قوی، فعال‌سازی احراز هویت دو مرحله‌ای و هیچ‌گاه به اشتراک گذاشتن کلیدهای خصوصی یا رمزهای عبور با هیچ‌کسی، امور مهمی هستند.

۴ نکته برای ایمن سازی سرمایه‌گذاری در رمزارز

۱. تحقیق و درک بازار: قبل از سرمایه‌گذاری در رمزارز، ضروری است که تحقیقاتی انجام داده و بازار را درک کنید. درک فناوری، مزایا و مخاطرات مرتبط با سرمایه‌گذاری در رمزارز امری حیاتی است.

۲. استفاده از پلتفرم‌های تبادل معتبر: سرمایه‌گذاران باید تنها از پلتفرم‌های تبادل معتبر برای خرید و فروش رمزارز استفاده کنند. پلتفرم‌های تبادل معتبر دارای اقدامات امنیتی تعبیه‌شده هستند که سرمایه‌گذاران را از دزدی و تقلب محافظت می‌کنند.

۳. ذخیره‌سازی ایمن رمزارز: بعد از خرید رمزارز، ذخیره‌سازی ایمن آن امری حیاتی است. سرمایه‌گذاری در یک کیف پول امن یکی از بهترین راه‌ها برای حفاظت از رمزارزها در برابر دزدی و تقلب است.

۴. تنوع در سرمایه‌گذاری: تنوع در سرمایه‌گذاری می‌تواند به مدیریت مخاطرات مرتبط با سرمایه‌گذاری در رمزارز کمک کند. به عنوان مثال، خرید انواع مختلفی از رمزارزها برای پخش خطر موثر است.

آینده رمزارزها

در زمینه رمزارزها دنیا به وضوح تقسیم‌شده است. در یک سو هوادارانی همچون بیل گیتس، آل گور و ریچارد برانسون هستند که معتقدند رمزارزها بهتر از ارزهای معمولی هستند. در سوی دیگر افرادی چون وارن بافت، پل کروگمن و رابرت شیلر قرار دارند که علیه آن هستند. کروگمن و شیلر، دو برنده جایزه نوبل در زمینه اقتصاد، آن را یک طرح پانزی و یک وسیله برای فعالیت‌های جنایی می‌نامند.

در آینده، تعارضی بین تنظیمات و ناشناسی وجود خواهد داشت. از آنجایی که چندین رمزارز با حوادث تروریستی مرتبط شده‌اند، دولت‌ها می‌خواهند نحوه عملکرد رمزارزها را تنظیم کنند. از سوی دیگر، تأکید اصلی رمزارزها بر این است که کاربران ناشناس باقی بمانند.

پیش‌بینی‌گران معتقدند که تا سال ۲۰۳۰، رمزارزها ۲۵ درصد ارزهای ملی را به خود اختصاص می‌دهند، که به معنایی نسبت به جهان، قسمت قابل توجهی از آن به رمزارز به عنوان یک وسیله تراکنش اعتماد خواهد کرد. آنها به طور گسترده تر توسط تاجران و مشتریان پذیرفته خواهد شد و همچنان ویژگی نوساناتی خواهد داشت، به این معنا که قیمت‌ها به همان شکلی که در چند سال گذشته بوده‌اند، به سر خواهند برد.

این به اتمام رساندن آموزش رمزارز ما می‌پردازد. اگر می‌خواهید بیشتر در مورد زنجیره بلوکی (فناوری پایه رمزارزها مانند بیت‌کوین) بدانید، دوره‌ی گواهینامه حرفه‌ای در زنجیره بلوکی دانشگاه آی آی تی کانپور را بررسی کنید.

اگر سوالی در مورد “چیستی رمزارز” دارید، لطفاً سوالات خود را در بخش نظرات پرسش کنید. کارشناسان ما در اسرع وقت پاسخ خواهند داد.

سوالات متداول در مورد ارز دیجیتال

۱. چگونه می‌توان رمزارزها را خریداری کرد؟

بیت‌کوین را می‌توان در صرافی‌ها معامله کرد که به سرمایه‌گذاران یک پلتفرم ایمن و مطمئن فراهم می‌کنند. آینده با رمزارزها در اینجاست. برای شروع سرمایه‌گذاری، باید ابتدا یک صرافی معتبر انتخاب کنید که در آن می‌توانید رمزارزهایی مانند بیت‌کوین، اتریوم، ترون و دیگران را خریداری، فروش و معامله کنید. یک دلال یا صرافی رمزارز انتخاب کنید.

ابتدا باید یک دلال یا صرافی رمزارز را انتخاب کنید تا بیت‌کوین را خریداری کنید. سپس باید حساب خود را ایجاد و تأیید کنید. برای شروع سرمایه‌گذاری، واریز وجه نقدی کنید و سپس دستور خرید رمزارز خود را وارد کنید. روش ذخیره سازی رمزارز خود را انتخاب کنید.

۲. هدف از رمزارز چیست؟

هر کسی می‌تواند با استفاده از سیستم پرداخت هم به هم پول بفرستد و بگیرد. در دنیای واقعی، معاملات رمزارز به عنوان پول ملموس به دور نمی‌گردند و به عنوان ورودی‌های دیجیتال به یک پایگاه داده آنلاین که معاملات خاصی را شناسایی می‌کند، تبدیل می‌شوند. مزایای رمزارزها شامل انجام معاملات پولی ارزان‌تر و سریع‌تر و سیستم‌های غیرمتمرکزی هستند که در یک نقطه ناکارآمد نمی‌شوند.

۳. آیا می‌توان رمزارز تولید کرد؟

هر کسی می‌تواند یک رمزارز را ایجاد کند، اما زمان، پول و منابع دیگر، همچنین مهارت‌های فنی گسترده لازم است. گزینه‌های اصلی شامل ایجاد یک زنجیره بلوکی خود، اصلاح یک زنجیره موجود، ایجاد یک سکه بر روی یک زنجیره موجود یا استخدام یک مهندس زنجیره بلوکی هستند. هزینه تولید بیت‌کوین بین ۱۰،۰۰۰ تا ۳۰،۰۰۰ دلار متغیر است، به تفاوت گزینه انتخاب شده.